Sommige meldingen herinner je je nog als de dag van gisteren. Zoals het telefoontje op oudejaarsavond: een jongvolwassene is overleden aan de gevolgen van de ziekte van Duchenne. Rond de klok dat het vuurwerk los barst zijn wij in de auto onderweg naar het hospice waar Justin is overleden. In de periode rondom zijn overlijden ontstaat er een band met de ouders en zijn zus. Een band die overgaat in een waardevolle vriendschap.
Een jaar later opnieuw een telefoontje: Joost, de vader van Justin, is ziek en gaat een zwaar medisch traject in. Hij heeft vertrouwen en geloof dat hij met al zijn positiviteit, gezonde leefwijze en de chemokuren de kwade T-cellen een definitief pak op hun falie kan geven en te verdrijven uit zijn lichaam. Tussen de zware kuren in viert hij het LIEVE Leven nog maar eens uitbundig met familie, vrienden en vriendinnen. En wat een geweldige schrijver is Joost. Hij houdt ons op de hoogte van het verloop via whatsapp en facebook. De verhalen die hij schrijft zijn indrukwekkend, bijna poëtisch, altijd met een positieve boodschap: heb het leven lief. De wijze waarop hij de T-cellen beschrijft, de bijwerkingen van de kuren die hij moet ondergaan, de stamceltransplantatie, de positieve uitslagen maar ook de dompers waar hij mee te maken krijgt. Zijn positieve denkwijze dat iets gebeurt om er weer sterker uit te komen. Leren hoe zijn lichaam ziek kon worden en vooral leren en ervaren hoe zijn helende reis van lichaam en geest verloopt op weg naar een leven vanuit Liefde en vertrouwen.
Helaas zijn de T-cellen zeer volhardend. Ze hebben niet opgegeven en zich uiteindelijk volledig meester gemaakt van zijn lichaam. Eind augustus zit ik aan het bed van Joost en bespreken we samen met zijn echtgenote en dochter zijn laatste wensen. Twee weken later volgt een week van afscheid nemen en de dag van de uitvaart. De afscheidsceremonie vindt plaats in een strandpaviljoen in Noordwijk. Strand, zee, lucht, licht en ruimte, een plek waar Joost zo van houdt. Daarna wordt Joost naar de begraafplaats gebracht, waar hij zal worden “herenigd” met zijn zoon Justin. Zijn grote wens is om dit stuk van zijn allerlaatste reis op de fiets te doen. Er wordt door één van zijn beste vrienden een aanhanger gemaakt voor de fiets van Joost. Begeleid door Joost zijn echtgenote, dochter en een groep vrienden fietst hij met Joost de laatste meters. Het is een indrukwekkend geheel.
En de boodschap die Joost aan eenieder heeft meegegeven? “Leef vanuit je hart!”
Dag lieve Joost, wat prijs ik mezelf gelukkig dat ik jou heb mogen leren kennen.