Een vriendin belde mij…
“Mijn vader is net overleden, maar ik wil jou daar niet mee belasten omdat jij gaat trouwen deze week”. Voor mij was er echter geen twijfel, ik ga dat voor jou en je familie regelen…
Meneer woonde al enige tijd in een verpleeghuis, omdat zijn geheugen de laatste paar jaar niet meer mee werkte. Zijn klok in de kamer stond al langere tijd stil, meneer overleed op dezelfde tijd waarop de klok gestopt was met tikken. De laatste verzorging werd door zijn dochter gedaan, liefdevol, zoals zij altijd voor hem zorgde.
Meneer was een liefhebber van fietsen, hetgeen hij ook op zijn zoon wilde overbrengen. De fiets was een belangrijk onderdeel in zijn leven. Toen het fietsen niet meer ging, werd lopen zijn hobby. Vele rondjes in IJmuiden en Park Velserbeek heeft hij gelopen. Het was dan ook bijna vanzelfsprekend dat de fiets meeging naar de afscheidsdienst. Wat een prachtig gezicht om de fiets naast meneer te zien staan. En hoe bijzonder is het als je kleindochter het liedje “Dat ik je mis” voor haar opa zingt, begeleid door haar vriend op de gitaar. Wat een intens en kippenvel moment.
Meneer heeft zijn laatste ronde uitgereden…